Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Δε ρώτησες, αλλά…..



Γιατί τις ζεστές μέρες τα μακρινά αντικείμενα μοιάζουν σα να κυματίζουν;


Για τον ίδιο λόγο που τρεμοφέγγουν και τα αστέρια στο νυχτερινό ουρανό……
Ξέχασα!! Αυτό δεν το έχουμε συζητήσει ακόμη.

Όταν κοιτάς τον δρόμο μια ζεστή ημέρα, κάποιες φορές μπορεί να δεις τον αέρα να «κυματίζει» πάνω από την άσφαλτο, και το ίδιο κάνουν και τα αυτοκίνητα που έρχονται από μακριά.
Υπεύθυνο για αυτό είναι το φαινόμενο της διάθλασης του φωτός: της κάμψης, δηλαδή, των ακτινών του φωτός καθώς εγκαταλείπουν το ένα διάφανο μέσο και μπαίνουν στο επόμενο.
Σε αυτή την περίπτωση οι ακτίνες του φωτός, από το αυτοκίνητο που κοιτάς, περνούν από διάφορα στρώματα αέρα πριν φθάσουν στα μάτια σου – αέρα με διαφορετικές θερμοκρασίες, οπότε και διαφορετικές διαθλαστικές ικανότητες, ανάλογα με τη θερμοκρασία του κάθε τμήματος της ασφάλτου. Μια ακτίνα που έρχεται από τη μια πλευρά του αυτοκινήτου, μπορεί να περνάει μέσα από διαφορετικό συνδυασμό θερμοκρασιών – οπότε να έχει εκτραπεί από την πορεία της σε διαφορετικό βαθμό – από μια άλλη ακτίνα που έρχεται από την άλλη πλευρά του αυτοκινήτου. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι σε σένα μοιάζει σαν το ίδιο το αυτοκίνητο να κυματίζει.
Γιατί όμως η παραμορφωμένη εικόνα του αυτοκινήτου κυματίζει συνεχώς;
Διότι ο ζεστός αέρας που ανεβαίνει, και όλα τα υπόλοιπα ρεύματα του αέρα, αλλάζουν συνεχώς τις θερμοκρασίες μέσα στις οποίες ταξιδεύει το φως. Εφόσον, λοιπόν, η δύναμη της διάθλασης στο κάθε σημείο της διαδρομής και για κάθε ακτίνα αλλάζει συνεχώς, έτσι αλλάζει συνεχώς και η εικόνα του αυτοκινήτου.  

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ COCA-COLA LIGHT.



Ο φίλος μου ισχυρίζεται  ότι μπορεί να ξεχωρίσει ένα κουτάκι Coca-Cola Light από ένα κουτάκι με κανονική Coca-Cola χωρίς να τα ανοίξει ή να διαβάσει τις ετικέτες. Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;

Πάντως δεν είναι αδύνατο.
Μπορεί να γίνει και ισχύει για όλα τα αναψυκτικά.
Η κανονική Coca-Cola έχει ως γλυκαντικές ουσίες είτε τη ζάχαρη (σακχαρόζη) είτε σάκχαρα από άλλες φυτικές γλυκαντικές ουσίες, συνήθως φρουκτόζη, μαλτόζη ή και γλυκόζη.


Η Coca-Cola Light, απ’ την άλλη, χρησιμοποιεί ως γλυκαντικό την ασπαρτάμη, μια τεχνητή γλυκαντική ουσία, της οποίας το κάθε γραμμάριο είναι 150 με 200 φορές πιο γλυκό από τη σακχαρόζη, κι έτσι μια ελάχιστη μόνο ποσότητα αρκεί για να δώσει την ίδια γλυκιά γεύση που έχει ένα προϊόν με απλή ζάχαρη.  
Ενώ το ποσοστό της ζάχαρης στα κανονικά αναψυκτικά είναι 2% με 3% του βάρους τους, σε ένα αναψυκτικό διαίτης η ασπαρτάμη αποτελεί μονάχα κάποια εκατοστά του 1% του συνολικού βάρους. Έτσι ένα κουτάκι αναψυκτικού διαίτης είναι λίγο πιο ελαφρύ.
Σίγουρα, πάντως, δε μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά ζυγίζοντας με το χέρι σου τα δυο κουτάκια.

Εάν όμως γεμίσεις ένα νεροχύτη με νερό και βάλεις μέσα δυο κλειστά κουτάκια, το αναψυκτικό διαίτης θα επιπλεύσει ψηλότερα από το κανονικό, το οποίο ίσως και να βυθιστεί.  

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ


Κυριακή 23 Αυγούστου 2015

ΟΡΤΣΑ ΤΑ ΠΑΝΙΑ !!!




Είναι μια από τις μικρές ειρωνείες της ζωής. Οι ναυτικοί κάνουν βαριές, συχνά βρώμικες δουλειές, κι όμως με όλο αυτό το νερό τριγύρω τους δεν μπορούν ούτε να κάνουν μπάνιο ούτε να πλύνουν τα ρούχα τους με σαπούνι. Τουλάχιστον όχι με απλό σαπούνι. Υπάρχουν ειδικά σαπούνια που λέγονται «ναυτικά σαπούνια» και αυτά μπορούν να κάνουν σαπουνάδα με θαλασσινό νερό.
Ας δούμε όμως πρώτα γιατί τα κανονικά σαπούνια αποτυγχάνουν.
Δε θα σου προκαλούσε ιδιαίτερη έκπληξη εάν σου πω ότι το θαλασσινό νερό περιέχει πολύ αλάτι – χλωριούχο νάτριο επιστημονικά. Ο μέσος όρος περιεκτικότητας σε αλάτι των θαλασσών της Γης είναι μισό κουτάλι σούπας (10 γρ.) σε κάθε λίτρο θαλασσινού νερού. Αυτό που κάνει τη ζημιά στο σαπούνι μας είναι το νάτριο, γιατί το σαπούνι πρέπει πρώτα να διαλυθεί στο νερό κι έπειτα να κάνει τη δουλειά του, και αρνείται να διαλυθεί σε νερό που περιέχει πολύ νάτριο.
Τα μόρια του σαπουνιού αποτελούνται από άτομα νατρίου συνδεδεμένα στις μακριές ουρές μορίων που είναι γνωστά ως λιπαρά οξέα. Ο τρόπος με τον οποίο καθαρίζει το σαπούνι είναι ο εξής: η ελαιώδης ουρά του πιάνει τη βρωμιά από την ελαιώδη ή λιπαρή πλευρά της, ενώ το νάτριο αγκιστρώνεται σε κάποιο μόριο νερού, κι έτσι «ρυμουλκεί» την αιχμάλωτη πλέον βρώμια μέσα στο νερό. Εάν όμως υπάρχουν ήδη πάρα πολλά μόρια νατρίου μέσα στο νερό, η είσοδος ακόμα περισσότερων, με τη μορφή μορίων σαπουνιού, παρεμποδίζεται.  
Τα σαπούνια, όμως, δεν είναι απαραίτητο να παρασκευάζονται με νάτριο. Το κάλιο είναι πολύ συγγενικό στοιχείο του νατρίου και μπορεί και αυτό να συνενωθεί με τις μακριές ουρές των λιπαρών οξέων για να δημιουργήσει μόρια σαπουνιού. Συγκριτικά με το νάτριο, υπάρχει πολύ λίγο κάλιο στο θαλασσινό νερό κι έτσι η διάλυση των σαπουνιών καλίου στο αλμυρό νερό δεν παρεμποδίζεται.
Τα λεγόμενα «ναυτικά σαπούνια» είναι σαπούνια με βάση το κάλιο.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΚΙΝΓΚΣ ΣΤΟΝ ΧΟΚΙΝΓΚ


Στο σχολείο ένας επιστήμονας, και πιο συγκεκριμένα ένας φυσικός, μας μίλησε για το σύμπαν μέσω του υπολογιστή. Και μας είπε τι χρειάζεται για να φτιαχτεί το σύμπαν.
Όπως άκουσα και κατάλαβα ελάχιστα, χρειάζεται ύλη, μετά χρειάζεται ενέργεια, και στο τέλος χρειάζεται χώρο πάρα μα πάρα πολύ χώρο, για να χωρέσει τόση ύλη και βέβαια τόση ενέργεια.
Ο λαμπρός αυτός επιστήμονας μας είπε πως οι παλαιοί άνθρωποι, περίπου στο μεσαίωνα, πίστευαν πως το σύμπαν δεν κινείται και πως η Γή είναι το κέντρο όλου του κόσμου.
Ο Στήβεν Χόκινγκ όμως μας είπε πως το σύμπαν κινείται και πάντα υπήρχε, και η Γή δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Οι άνθρωποι παλιά, στην εποχή των Βίκινγκς, όταν η σελήνη έμπαινε μπροστά από τον ήλιο, νόμιζαν πως ο λύκος ( που τον θεωρούσαν θεότητα)  έτρωγε τον ήλιο και φώναζαν για να διώξουν το λύκο. Όμως η σελήνη , έτσι κι αλλιώς, θα έφευγε μπροστά από τον ήλιο μέσα σε λίγα λεπτά.
Αυτό γίνεται γιατί ο κάθε πλανήτης κινείται διαφορετικά και έτσι κάποια στιγμή ο ένας πλανήτης περνάει δίπλα από τον άλλο.
Ο Στήβεν Χόκινγκ ανακάλυψε πως ο χρόνος στο σύμπαν κινείται σε μια κατεύθυνση και ότι ξεκίνησε με ένα Big Bang, δηλαδή με μια μεγάλη έκρηξη και από τότε διαστέλλεται συνεχώς.
                                                                          Κεσκίνη Παρασκευή

The Unbearable Beauty of the Night Sky

«ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΜΗΚΟΥΣ»